نحوه گرمایش توسط سیستم های گرمایش تابشی برگرفته از گرمایش خورشید می باشد. در روش تابش، انرژی خورشیدی بدون جذب در فضای مابین زمین و خورشید، در کره زمین به گرما تبدیل می گردد. گرمايش تابشي فرايندي است كه در آن انرژي به شكل امواج الكترومغناطيس از سطح يك جسم به سطح جسم ديگري كه دماي کمتري دارد منتقل ميشود. در بعضي موارد، اين امواج با چشم غير مسلح نیز قابل رؤیت هستند. به عنوان مثال، بخشي از انرژي تابشی خورشید به شكل امواج مرئي به زمين ميرسد. در موارد ديگر، اين امواج نامرئي هستند. اگر طول موج انرژي تابشي از طول موج تشعشعات رؤیتپذیر توسط ما بلندتر باشد، اصطلاحاً با «تابش مادون قرمز» يا «تابش گرمایي»۱ سر و کار داریم. اين همان نوع انرژي تابشي است كه اکثر سطوح تابشي۲ از خود منتشر ميکنند. همه تشعشعات الكترومغناطيس، اعم از انواع مرئي و نامرئي، حائز چند ويژگي مشترك به شرح زير هستند: ۱- كل تابش از سطح گرمتری که آن را منتشر میکند به سطوح سردتري كه آن را جذب ميكنند منتقل میشود. گرما همیشه از جسم دارای درجه حرارت بیشتر به جسم دارای درجه حرارت کمتر منتقل ميشود و اساساً تفاوت نمیکند که این (انتقال) به کدامین روش ممکن صورت بگیرد. ۲- تابش فقط وقتي به گرما تبدیل ميشود كه عملاً جذب يك جسم شود. نور تابان خورشيد پس از پیمودن حدود فضای خالی بسیار سرد به زمين ميرسد، اما فقط وقتی به گرما تبديل ميشود كه جذب اجسامی همچون مولكولهاي گازي در جو زمین يا سطوح جاذب ديگر در مسير خود شود. همین که اين تشعشعات جذب اجسام شدند عملاً فرایند تابش الكترومغناطيس پايان ميپذيرد. انرژي موجود در جسم گرمتر به شكل گرما جذب ماده جاذب (سردتر) ميشود. ۳- هر سطح ميتواند تابش را به هر سطح سردتر ديگر كه در منظر آن قرار دارد صادر كند. نرخ انتقال انرژي تابشي به چند عامل بستگي دارد كه عبارتند از: الف) اختلاف دماي بين سطوح ب) فاصله بين سطوح پ) زاويه بين دو سطح ت) خواص بصری سطوح (شامل ضريب انتشار و ضريب جذب) 4- گرماي تابشي به طور يكنواخت در كليه جهات منتشر ميشود. بيشتر مردم فكر ميكنند كه گرما هميشه بـه سمت بالا حرکت ميکند. آنها عملاً اين واقعیت را در نظر ميگيرند كه هواي گرم به خاطر دانسيته كمتر در قياس با هواي سرد به طرف بالا ميرود. اين واقعيت كه تابش۱ درست همانقدر که توانايي حركت از پايين به بالا دارد توانايي حركت از بالا به پايين نيز دارد ما را در فهم اين موضوع ياري ميرساند كه چطور يك سقف گرم شده۲ ميتواند گرما را به اجسام (واقع در ارتفاع) پايينتر از خود منتقل کند. ۵- هوا تابش گرمایي بسيار كمي جذب ميكند. اين یک ویژگی فوقالعاده مهم (و کاملاً سودمند) گرماي تابشي است که چندان زیاد جذب هوا نمیشود. این، در واقع، همان خصوصیتی است كه به سيستمهاي گرمایش تابشي۳ اجازه ميدهد تا مستقيماً اجسام مورد نظر را گرم كنند، بدون آنكه ابتدائاً نيازي به گرم كردن هواي پيرامون آنها باشد. اين واقعيت به خوبي آشکار ميسازد كه چرا يك فرد ميتواند گرماي يك بخاری برقی را حتي با اينكه هواي موجود بين فرد و بخاری سرد است حس كند.